میزان اتّکاپذیری نمره‌های ارزیابی دانشجویان کارشناسی از عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی

هدف پژوهش، برآورد میزان اتّکاپذیری نمره‌های ارزیابی دانشجویان کارشناسی از عملکرد آموزشی استادان در چهارچوب نظریه تعمیم‌پذیری بود. برای این منظور، اطلاعات ارزیابی عملکرد استادان که در نیم‌سال اوّل سال تحصیلی 94-1393 در پایگاه سامانه آموزشی دانشگاه علّامه طباطبائی ثبت شده بود به عنوان جامعه آماری، تعریف شد. سپس به صورت تصادفی چند مرحله‌ای، نمره‌های ارزیابی عملکرد آموزشی دوازده استاد به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از یک طرح دو وجهی آشیان شده، تحلیل شد تا ضریب اتّکاپذیری داده‌ها برآورد شود. یافته‌ها نشان می‌دهد که اتّکا‌پذیری نظر دانشجویان نسبت به عملکرد آموزشی استاد در همه گروه‌های آموزشی برابر نیست. همچنین میانگین نمره‌های ارزیابی، هشت استاد از بین دوازده استاد مورد مطالعه، به این علّت که ضریب اتّکاپذیری آنها کمتر از میزان مورد انتظار است نباید مبنای تصمیم‌گیری قرار بگیرد. بر اساس نتایج پیشنهاد می‌شود که پیش از به‌کارگیری نظرات دانشجویان در ارتقاء یا تمدید قرارداد استادان مدعو یا پیمانی، ابتدا ضریب اتکا‌پذیری نظرات دانشجویان برآورد شود و چنانچه ضریب اتکا‌پذیری، کمتر از میزان قابل قبول به‌دست آمد، نظر آنان مبنای تصمیم‌گیری قرار نگیرد.